Storky met verslaggeefster Joyce Foto: IndebuurtDenHaag
Storky is versleten: er zitten gaten in de broek en schoenen, de vleugels zijn kaal en de kop is niet wit meer. Niet zo gek, want de mascotte staat elke thuiswedstrijd van FC Den Haag op het veld. “De eerste keer stond ik met tranen in mijn ogen”, aldus Michael te Pas.
Michael kwam als peuter al bij voetbalclub FCDH. “Toen ik tien was deelde ik, samen met mijn zusje, programmaboekjes uit bij Midden Noord en na elk doelpunt zette ik de opblaasbare skydansers aan.”
De hele familie van Michael was en is actief bij de voetbalclub FC Den Haag. “Mijn ene opa knipte de kaartjes en de andere zat altijd op de tribune, net als mijn vader en oom. En mijn moeder zat achter de kassa in het Zuiderpark. Hier in het Forepark is zij nu gastvrouw.” Niet gek dus dat Michael in hun voetsporen zou treden en hij hoopt dat zijn eigen zoontje ook ooit Storky wordt.
Negentien jaar geleden werd aan Michael gevraagd of hij even kon invallen met Storky. “De eerste keer dat ik het veld opliep, had ik een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. De sfeer gaf mij echt kippenvel.” Inmiddels voelt Storky als een tweede huid, zegt de Hagenees. Elke thuiswedstrijd, in weer en wind, staat hij op het veld. “Ik ben geen dag ziek geweest en mijn vriendin weet dat we niet op vakantie kunnen wanneer FCDH speelt.”
Bij een club als FCDH is het niet altijd feest. Er zijn slechte seizoenen met veel nederlagen. “Als FCDH-fan weet je dat het niet alleen om het winnen gaat. Maar elke keer dat we verliezen, ben ik daar wel goed ziek van. Bij een winnende wedstrijd ga ik erna nog het veld op, maar anders is het na het fluitsignaal gelijk afgelopen. De tribunes zijn dan in een mum van tijd leeg.”
De volgende generatie
De vrijdagen staan in teken van FCDH, de rest van de week werkt Michael als logistiek medewerker bij het wagenpark van de ambulance in Den Haag en heeft hij het druk met zijn vaderschap: een dochter van 3 jaar en een zoontje van 4. “Ik heb mijn vriendin bij FCDH leren kennen en mijn kinderen groeien er natuurlijk mee op. Ze zijn al eens mee geweest het veld op. Kippenvel hoor en bij mijn vader stonden de tranen in zijn ogen.”
En dat is volgens Michael dan ook precies waar Storky voor is: de volgende generatie. “Storky zweept het publiek op en vermaakt de kinderen, zodat zij later ook elke week op de tribune zitten.”
En soms een grapje op het veld moet kunnen: “In 2011, het jaar dat FCDH het Europese voetbal bereikte, wonnen we twee keer van Ajakkes. Voor de thuiswedstrijd tikten de spelers van Ajakkes een balletje over. Als Storky pakte ik mijn kans om de bal af te pakken en niet zo netjes terug te geven. Het hele publiek ging los. Dat is nog steeds een van mijn mooiste herinneringen.”
Ook blunders horen erbij: “Ik ben een keer op de bal gaan staan en daardoor gevallen en heb een botsing gehad met een kindje. Daardoor viel ik ook, maar gelukkig konden we erom lachen.”
Nieuwe Storky
Storky is intussen goed versleten: “Ik doe al acht jaar met dit pak. Behalve de kop kan alles in de was, dus het stinkt niet, maar er zitten gaten in de broek en zijn de schoenen vastgeplakt met tape.”
Normaal wordt Storky elke vier jaar vervangen, maar nu het de club niet voor de wind gaat, moet er bezuinigd worden. “Het zou mooi zijn om het nieuwe seizoen in een frisse Storky te beginnen. Jammer genoeg heeft de club daar nu het geld niet voor.” Daarom is er een doneeractie gestart en mocht je iets willen bijdragen klik dan op: inzameling om dat te doen.
Door JOYCE HOOGLAND – PRINS
Bron: IndebuurtDenHaag /AD
Via de bron ga je naar de pagina van het nieuws!
FC Den Haag Online, begin hier elke dag gemakkelijk met zoeken naar nieuws over ADO Den Haag.